وسطِشعلۀ کینۀ ، حسودا
بینِتاریکیِ ناتموم دودا
صورتِمادرم کبود شد کبودا
اثرِشعله ها ، رو پَرِ چادره
دود بالابره نفسش می بُره
ای خداضربه ها ضربه ها به کجا میخوره
آی آتیش سمتِ مسمار نرو
ای دَر سویِ دیوار نرو
ای میخ کلَنجار نرو
عمرِخورشیدِ این خونه بی فروغ بود
سر ظهریچقدره این خونمون شلوغ بود
کاشکیاون ضربۀ به پهلو دروغ بود
دست بهپهلو گرفت ، آروم آروم نشست
بابافهمید چی شد دیگه چشماشُ بست
بینِدیوار و در عاقبت بارِ شیشه شکست
این قصه اون که میدونیِ
خونه رو به ویرونیِ
دیوار چرا خونیِ
آی آتیش سمتِ مسمار نرو
ای دَر سویِ دیوار نرو
ای میخ کلَنجار نرو
این مصیبتچرا آخری نداره
حال مادرشاید خوب بشه دوباره
ضربۀاون قلاف اگر که بزاره
زخمِاین ماجرا ضربۀ آخرِ
فاطمهراهیِ آخرین سنگرِ
سند روضۀکوچه ها بازویِ مادرِ
تا مسجد میرسه آخرش
اما زخمِ بال و پرش
ای وای چی اومد سرش
آی آتیش سمتِ مسمار نرو
ای دَر سویِ دیوار نرو
ای میخ کلَنجار نرو
*آخمادر گفت هر جور شده باید علی رو رهاش کنم علی رو باید از چنگ این گرگها آزادشکنم اومد جلو مسجد ، دید شمشیر بالا سرِ علی گرفتن گفت اگه آقامُ رها نکنید موهاموپریشان میکنم سلمان یه مرتبه اومد گفت بی بی جان : آقا امیرالمومنین فرموده بسه گفت سلمان اومدم آقامُ رها کنم اما اگه علی میگه چشم بر میگردم (یه جمله بگم) بچه یاد گرفت دید مادرش یه تنه از بین اون همه جمعیت باباش علی رو آزاد کردبرگردوند سمت خونه .
کربلازینب گفت منم همین کارُ میکنم زود برم تو گودال هر جور شده حسینُ برگردونم منمدختر پهلو شکستۀ مدینه ام اما وقتی رسید گودال دیدسری بهنیزه بلند است
,نرو ,ای ,دیوار ,علی ,رو ,نرو ای ,مسمار نرو ,سمتِ مسمار ,آتیش سمتِ ,آی آتیش
درباره این سایت