"اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا اَبا مُحَمَّدٍیا حَسَنَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا اَّكِىُّ الْعَسْكَرِىُّ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِیا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْناوَتَوَسَّلْنا بِكَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناكَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا."گداهایِسامرا معروفن،ما هم امشب گدای سامرا باشیم،گدا نباید دستش پایین باشه." یا وَجیهاًعِنْدَاللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَاللّهِ."
ای جلوۀ خداییِ بی انتها حسن
خورشیدِ روشنِ سحرِ سامرا، حسن
بی تو عبودیت به خدا بت پرستی است
نور خدا، مُکَمِّلِ توحیدِ ما، حسن
امشب عروجِ زخمیِ بالِ مرا ببر
تا سامرا ، مدینه ، نجف ، کربلا ؛ حسن
در بینِ خانوادۀِ زهرایِ مرضیه
باید شوند تمامِ علی زاده ها حسن
*دوتا حسن دارن این خاندان،هر دو هم فرزندعلی هستند،جانم فدایِ هر دوشون،اما این کجا و اون حسن کجا،این حسنی که میخوای براشگریه کنی،حرم داره،یه ضریح خوشکل داره،امشب دورش شلوغِ،حرمش پر از زائرِ.بمیرم برااون حسن.*
بسته میشه پروندۀ دو ماهۀ اشک و عزا
با گریه بر روضه هایِ غریبِ شهرِ سامرا
دو ماهه آزگار شده،دلها همه غرقِ محن
گریۀ غربتِ شماست که آبرو داده به من
آقا یه امشبُ بیا به مجلس ما سر بزن
* مگه شبِ عزایِ پدرت نیست؟یاصاحب امان!مگه نمیگن:صاحب عزا دَمِ در ایستاده؟اصلاً من چرا میگم به ما سر بزن،تو قبل از ما اومدی،ماهمه اومدیم بگیم:سرت سلامت،"آجرک الله".*
آقا یه امشبُ بیا به مجلس ما سر بزن
الهی سایه ات کم نشه،ازسر ما آقایِ من
نامِ حسن یه عمریۀ به دلِ ما جلا میده
مادرش امضاء میکنه،خودش یه کربلا میده
نام حسن رو می برم،یه آهِ حسرت میکِشم
مدینه جلوه گر میشه،با روضه هاش جلو چِشَم
موندم به تو بگم غریب،یا به غریبِ مدینه
خوب شد مدینه نبودی،چشمت روز بد نبینه
بچه باشی نتونی که مادرت رو یاری کنی
مادر کمک بخواد ازت،نشه براش کاری کنی
خوب شد میون کوچه ها،مثلِ امامِ مجتبی
ندیدی مادر رو زدن،یه عده بی شرم و حیا
خوب شد مدینه نبودی،جلویِ چشمایِ ترت
یه ضربه با غلاف،یهو بشکنه دستِ مادرت
وای مادرم
خوب شد مدینه نبودی،ببینی بینِ کوچه ها
مادرِ هجده ساله ات رو،افتاده زیرِ دستو پا
*زهردو تا کار با بدن میکنه،اول اینکه آدم رو تشنه میکنه،عطش غالب میشه به بدن.وقتی اسمِعطش میاد.بمیرم برای اربابمون امام حسین که لب هاش مثل دو تا چوب خشک بهم می خورد.اسمزهر که میاد.ای خدا! مگه بچۀ شیر خواره،مگه علی اصغر چقدر آب می خواست که تیری که به گلوش زدن هم مسموم بود و هم سه شعبه بود.فقطهمین رو بگم:یه کاری کردن،یه بلایی سَرِ حسین آوردن،که از آسمان پیامِ تسلیت رسید،برایهیچ شهیدی،اما تا تیر رو زدن به گلو،ندارسید: "صَبرَاً لَکَ یا حسین!."خدا ندا میده:صبر داشته باش حسین.
دومیناثرِ زهر بهم خوردنِ تعادلِ،امام رضا هم تعادلش بهم خورد،چی میخوام بگم؟ میخوام بگم:مَرداگر تعادلش بهم بخوره عیبی نداره،مَردِ.اما وای به روزی که یک زن تعادلش بهم بخورهچرا مادرِ ما تو کوچه ها تعادلش بهم خورد؟ مادرِ مارو زهر دادن؟ نه.چرا مادرِ ماتو کوچه ها هی به دیوار می خورد؟ یه جور دیگه هم میشه تعادلِ کسی رو بهم بزنی.چهجوری؟ چند نفری به یک نفر حمله کنن.کمربندِ علی رو گرفت،دیدن حریفِ فاطمه نمیشن.یهنفری داره علی رو میبَره.یه کاری کنید دستِ فاطمه جدا بشه.ریختن دورِ مادرِ ما.
من ایستادهبودم،دیدم که مادرم را
دشمنگهی به کوچه،گاهی به خانه می زد
گردیهبود قنفذ،هم دست با مغیره
او باغلاف شمشیر این تازیانه می زد
*حرفمن رو نشنیده بگیر یه جوری زدن،دیگه مادرِ ما تا آخرِ عمرش درست راه نمی رفت."مُنَهَّدَةَ الرُّكن"امان از بی کسی،ای دادِ بیداد.*
اماناز کوچه هایِ بی مُروَّت
اماناز مردمِ بشکسته بیعت
*ببرمتامشبی کربلا،روضه بدونِ کربلا انگار یه چیزی کم داره.یک امام رو با زهر کاری کردنکه تعادلش بهم بخوره،مادرِ مارو با غلاف شمشیر.با تازیانه.یه آقایی هم سراغ دارمکربلا.سوارِ ذوالجناح.عطش غالب شده بود بر حسینزخم ها،تیرها،شمشیرها.دیدنهر کاری کنن حسین از ذوالجناح نمی اُفته.چه کردن؟یه نانجیبی با نیزه به پهلوش زد.تعادلشرویِ ذوالجناح بهم خورد،" فَسَقَطَ الْحُسَیْنُ ، عَنْ فَرَسِهِ إِلَى الْأَرْضِعَلَى خَدِّهِ الْأَیْمَنِ." از بالایِ ذوالجناح با صورت.ای حسین.
,یه ,حسن ,رو ,بهم ,هم ,تعادلش بهم ,خوب شد ,حسن ,مادرِ ما ,
درباره این سایت