السَّلامُ عَلَیْكُمْ یا أهلَ بَیْتِ النُّبُوَّةِ.tوَ بمُوالاتِكُمْ تُقْبَلُ الطّاعَةُ الْمُفْتَرَضَةُ ، وَ لَكُمُالْمَوَدَّةُ الْواجِبَةُ وَ الدَّرَجاتُ الرَّفیعَةُ وَ الْمَقامُ الْمَحْمُودُ وَالْمَكانُ الْمَعْلُومُ عِنْدَ اللّهِ عز و جل
همانگونه که دلتنگم برای کربلا ، آقا
همان مقدار می سوزم ز هجر سامرا ، آقا
تو تنها می روی ما را ببر دنبال خود یک شب
ز سرداب مقدس تا نجف تا نینوا ، آقا
کنار مضجع پاک امام عسکری خوب است
زیارت نامه خواندن از تو و گریه ز ما ، آقا
کنار جد تو هادی ، بابایت حسن ، آری
صفا دارد که با زهرا شود دل همنوا ، آقا
به نرجس مادرت سوگند دارم آرزو روزی
که در مدح حکیمه عمه ات گویم ثنا ، آقا
*سامرا که میری عمه کنارپسر وعمه کنار برادرو مادر کنارشون .همه دور هم هستن.اگر بپرسی:حکیمه خانم عمۀامام زمان آیا لطمه ای خورده ؟ میگن نه والله .*
همانجا یاد باید کرد یاد عمه ی سادات
اسیری را غریبی را ، یتیمی تو را ، آقا
اسیری و غریبی چاره دارد ای گل زهرا
تو خود بر اشک چشمان یتیمان کن دعا ، آقا
___
می نویسم به دست لرزانم
آب در دست ماه می لرزید
در دل خویش با خودش می گفت
یاد جد غریب می لرزید
با لب خشک و داغ و عطشانش
یاد سوسوی اختران می کرد
ظرف آب و صدای دندانش
یاد از چوبِ خیزران می کرد
یاد می کرد با دلی خونین
راس جدش میان طشت طلا
چون که تبعید را به غربت نیست
گشت گریان ز داغ شام بلا
ناگهان یاد دختران افتاد
وای از ریسمان بسته به دست
یک طرف دست سیدِ سجاد
یک طرف عمه پیش مردم پست
در گلستان سامرا یادِ
غنچه های خرابه ای افتاد
طعم زندان سند را که چشید
یاد زندان کوفه می افتاد
همه غم های کوفه و شام از
پیش چشمان او چو باد وزید
مجلس آرایی عبیدالله
مجلس آرایی ن یزید
چشم بیگانه ای بی پروا
شرم ناموس کبریا ز عذاب
شرم بی معجری زن ها و
آستین ها که بود جای حجاب
کشته ی سامرا در آن سکرات
یاد مقتول کربلایی بود
یاد شمشیر و نیزه و خنجر
حنجر پاره ماجرایی بود
ناله ی مادری به گوش آید
خذلوک بنیّ یا مظلوم
ذبحوک من القفا پسرم
قتلوک بنیّ یا مظلوم
درباره این سایت