واویلتا واویلتا ، شد سامرا ، کربُبَلا
شهیدِ زهرِکینه ام
یه عمرتو زندان بودم
حالا میسوزهسینه ام
دیگه ازدنیا سیرم
طبابت خیلیدیره
سرم دیگهشده سنگین
چشام سیاهیمیره
کسی غیراین طفل چهار ساله ام
نبود پیشمن دَمِ آخرم
تویِ سامرابی کس و یاورم
شبیه غریبیِ مادرم
*خدا راشکر صورت امام عسکری زخمی نداشت خدا راشکر صورت سالمبود زهر درونُ پاره پاره کرده بود وگرنه سخت بود برا امام زمان سرِ خونی بقل کنه آخه بچه ی چهار پنج ساله مگه چقدر دل داره . الله اکبر وقتی سر بریده رو قبلکرد یه نگاه کرد دید این لبها پاره پاره است پیشونی شکسته اس . رگها بریده اس . حسین . *
کسی غیراین طفل چهار ساله ام
نبود پیشمن دَمِ آخرم
تویِ سامرابی کس و یاورم
شبیه غریبیِ مادرم
واویلتا واویلتا ، شد سامرا ، کربُبَلا
میونه حجرهتنها روی خاکا افتادم
در و همسایهحتی نرسید به فریادم
یکی نیستبگه اینجا یکی داره میمیره
میخوامپاشم از جامو دیدم پهلو میگیره
من از داغِمادر جزع می کنم
تو حجرهصدای در که میاد
لبام ازعطش تا ترک میخوره
می اُفتمبه یاد جدم زیاد
واویلتا واویلتا ، شد سامرا ، کربُبَلا
غریبم امابازم یه آقازاده دارم
سرم رورو زانویِ آقازاده م میزارم
ولی بسوزهدلها برایِ کربُبَلا .
*واسه اون لحظه ای که چشمشُ باز کرد آخ کسی اومد سرشو بقلکنه ؟ نه . !!!! یه نگاه کرد دید "و الشِّمر جالس" . ای حسین .*
,واویلتا ,، ,سامرا ,یه ,پاره ,کربُبَلا ,واویلتا واویلتا ,سامرا ، ,، کربُبَلا ,واویلتا ، ,شبیه غریبیِ مادرم
درباره این سایت