حوریه سوخت در آتش ، از پای تا سر آتش
بر رویِ مرتضی شرم ، بر رویِ مادر آتش
در سوخت پر سوخت یاسِ پیمبر سوخت
از آه ، ناگاه ، تمام حیدر سوخت
علی به سمتِ مسجد روونه ، آتیش گرفته تموم خونه
مادر گرفته دامانِ مولا ، پیچیده دستش به تازیونه
یارالی ننه »
انسیه شد وحیده ، رشیده شد خمیده
نوری که پایِ ظلمت به چادرش رسیده
کوثر با سر اُفتاده پشت در
مادر پرپر برابرِ حیدر
خونۀ امید پر از شراره ، چهرۀ خورشید پر از ستاره
این قصه دیگه تموم نمیشه ، این زخما دیگه دوا نداره
یارالی ننه »
گلا نفس بریدن ، چشما به خون تپیدن
خورشیدِ آسمونو رویِ زمین کشیدن
بال لاله زخمی و بی حاله
از این کوچه راهیِ گوداله
کنار گودال میزنه پرپر ، وقتی که قاتل میکشه خنجر
ای رود تشنه ای عشق بی سر ای بی کفن ای غریب مادر
غریبِ مادر . »
درباره این سایت