حیف از تو که گل باشی و من خار تو باشم
بگذار که از دور گرفتار تو باشم
من مایه ندارم که خریدار تو گردم
باشد که گدایِ سر بازارِ تو باشم
گر راه ندارم به حریمت نظری کن
تا معتکفِ سایۀ دیوار تو باشم
دستی ، که به جز دامن لطف تو نگیرم
چشمی ، که فقط طالبِ دیدار تو باشم
*آقایِ من اگه امشب اومدم ، مقصودم تویی مولا جان یابن الحسن
امیدوارم به عنایتِ خودت کم کم این فاصله ها برطرف بشه به تو برسم
خودتون فرمودید فاصلۀ شما با ما به مقدارِ گناهانتونِ یابن الحسن *
زخمم به جگر زن که دوایی نپذیرد
دردی به دلم بخش که بیمارِ تو باشم
از همچو تویی پاک تر از گل همه حیف است
تا همچو منی عبدِ خطاکار تو باشم
سوزم به درون ریز که پیوسته بسوزم
خوابم بِبَر از دیده که بیدارِ تو باشم
آن رتبه ندارم که نهی پای به چشمم
بگذار که خاکِ رهِ زوار تو باشم
من میثمم و چوبۀ دارم به سر دوش
بگذار که دلباختۀ دار تو باشم
درباره این سایت